ผมอ่านหนังสือ "Outliners - ของ Malcolm Gladwell" เขาพูดถึงเรื่อง ความเก่งหรือ การเป็นมืออาชีพ ได้อย่างน่าสนใจมาก เขายก "กฎของ 10,000 ชม." คือ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม เช่น เล่นดนตรี เล่นกีฬา เต้น ร้องเพลง คือ ทั้งหมดนี้มีเส้นแบ่งระหว่าง"มือสมัครเล่น" กับ "มืออาชีพ" ก็คือ 10,000 ชั่วโมงแห่งการซ้อมนี่แหละ -- ในระบบการเรียน คือ ใครจะเป็น Doctor ได้ต้องเรียน 3 -5 ปี ขึ้นไป ซึ่งถ้านับก็ประมาณ 10,000 ชั่วโมง นั่นเอง
ผมอ่านประวัติ นักร้อง หน้าตาธรรดาคนหนึ่งที่ชื่อ "Rain" คือหน้าตา สุดธรรมดา "ไอ้ตี๋ดีๆนี่เอง--แต่สาว กรี๊ดสลบ..." พออ่านก็รู้สึกนับถือ ในความมุ่งมั่นที่เขาทุ่มเทชีวิตในวัยรุ่นทั้งหมดให้กับการเต้นและร้องเพลง (ซึ่งถ้านับก็ประมาณ 10,000 ชั่วโมง นั่นเอง) ทำให้เขากลายเป็น นักร้องที่ดังสุดๆ
-- ผมมองว่า การที่เราจะประสบความสำเร็จ ยิ่งต้องเกิดจากการ ((--ย่น 10,000 ชั่วโมง ให้ถึงเร็วที่สุด !!!)) คือ ถ้าเราฝึกได้วันละ 15 ชัวโมง ต่อวัน(ไม่มีหยุด 365 วัน) เราจะต้อง อุทิศ 2 ปี เต็มๆให้กับการฝึก
--ยิ่งถ้าการฝึก..มีครูที่ดีด้วย เช่น เราเต้นโดยมีอาจารย์ที่เก่ง หรือ ไปฝึกกับพวก นิโกร อยู่กิน เต้น แร็พ ตลอดสองปี "คุณอาจเป็น Rain!!! ก็ได้" ฮ่า ฮ่า...
(ผมชักอยากเป็น Rain แล้วซิ ...แต่ไม่รู้จะอึดได้ 15 ชั่วโมงต่อวัน ตลอด 2 ปีเต็มได้หรือไม่ "น่าคิดจริงๆ") แต่จริงๆ ก็อยากเป็น Tiger Woods เหมือนกัน แต่คงยากเพราะ Tiger Woods เขาโดนพ่อทรมานมาตั้งแต่ 2 ขวบ ฝึก 10 ชั่วโมงต่อวัน ตลอด 20 ปี ไม่มีวันหยุด เท่ากับว่าตอนนี้ ชั่วโมงการฝึกสะสมของ Tiger ได้เกิน 80,000 ชั่วโมงไปแล้ว --นั่นเท่ากับว่า ไม่มีใครในโลกที่จะฝึกได้เท่ากับ Tiger ในอายุที่เท่ากัน และนี่จึงทำให้ Tiger เป็นที่หนึ่งของโลก
-- วิธีที่จะทำให้ได้แบบ Tiger คือ คุณต้องเริ่มทรมานลูกคุณตั้งแต่ 1 ขวบ (ก่อน Tiger 1 ปี) และบังคับให้ลูกคุณตีกอล์ฟ วันละ 10 ชั่วโมง ตลอดระยะเวลา 20 ปี (ห้ามมีวันหยุด ..ถ้าหยุดเอาแซ่ฝาดหลัง !!!!)... ดังนั้นเมื่อลูกคุณอายุ 21 ปี เขาก็จะมีชั่วโมงการซ้อม 73,000 ชั่วโมง ผมเชื่อแน่ว่าด้วยชั่วโมงการซ้อมขนาดนี้ ไม่ว่าคุณ เลือกให้ลูกคุณเป็นอาชีพอะไร เขาก็จะเป็นที่หนึ่งของโลก ในอาชีฟนั้นๆอย่างแน่นอน
ผมเขียนมาถึงจุดนี้ เริ่มรู้สึกว่าโลกนี้มัน"บ้า...บ้า...บ้า" คือ ไม่มีอะไรที่ได้มา โดยที่เราไม่เสียอะไร จริงไหม --- ทุกอย่างล้วนแลกมาด้วยอีกสิ่งที่เสียไป
.... ดังนั้น ชีวิตแต่ละคนจึงต่างกัน อยู่ที่คุณเลือกเอง (แต่ใน Case ของ Tiger พ่อเขาเลือกให้เขา ตั้งแต่ 2 ขวบ จากนั้นเมื่อเขาโตขึ้น เขาก็เลือกที่จะทำมันต่อ และนี่เป็น The Making of Champion
--- ดังนั้น "เราๆท่านๆ ไม่ต้องเสียใจหรอกครับ ที่ไม่ได้เป็นที่หนึ่งของโลก ในด้านใด เพราะนั่น หมายถึงความทุกข์ระทม ขมขื่น ขาดชีวิต ที่คนปกติมี )......ผมถามว่า จากนี้ คุณจะเลือกอะไร -- และคุณจะเลือกอะไรให้ลูกคุณ ??? ...น่าคิด....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น